De Basiliek van San Marco is een mix van Byzantijnse, gotische en romaanse stijlen. Het ontwerp, dat lijkt op een Grieks kruis, wordt bekroond door vijf grote koepels die Gods aanwezigheid symboliseren. Binnen is het een visuele traktatie met ingewikkelde mozaïeken, marmeren vloeren en een weelderige inrichting. Deze mix van ontwerpen vertegenwoordigt de banden van Venetië met Byzantium.
Het weelderige interieur van de Basiliek van San Marco – met gouden mozaïeken en symbolische kunst – is een prachtige mix van oosterse en westerse invloeden. Het is een uniek architectonisch wonder dat de rijke geschiedenis en culturele banden met de stad uitbeeldt.
Als doge begon Domenico Contarini met de bouw in 1063. Hij gaf een architect – waarschijnlijk een Griek – de opdracht om de kerk op oude fundamenten te bouwen.
In de 16e eeuw verstevigde Sansovino de koepels met steunberen en droeg hij bij aan de altaren en de Paradijspoort.
In de 19e eeuw leidden deze heren belangrijke conserverings- en restauratieklussen, waarbij ze verschillende conservatiefilosofieën aanhingen.
Manfredi hield toezicht op strenge inspecties na de instorting van de Campanile van Venetië in 1902, richtte zich op structurele aspecten en implementeerde innovatieve restauratiemethoden.
De bouw van de Basiliek van San Marco begon in 1063, waarbij funderingen en muren van eerdere kerken gewijd aan Sint Marcus werden gebruikt. Geïnspireerd op de Basiliek van de Twaalf Apostelen in Constantinopel, heeft dit nieuwere en grotere bouwwerk een Grieks kruisplan, waarbij de nadruk ligt op de vijf grote koepels op het kruispunt. Het architectonische schema van de kerk bestaat uit een ingewikkeld geheel van borstweringen, grote gewelven en vier hoofdpilaren die de centrale koepel ondersteunen. Het interieur is zorgvuldig versierd met gouden achtergrondmozaïeken en vormt een naadloos geheel van individuele ruimtelijke zones.
In de loop der tijd zijn er wijzigingen aangebracht in de vorm van een atrium, een gotisch rozet en andere prestigieuze motieven. De Basiliek van San Marco belichaamt een mix van Romeinse, Byzantijnse en Venetiaanse cultuur, voortdurend in ontwikkeling door de geschiedenis heen en bewaard gebleven als tastbaar erfgoed van voorbije beschavingen.
Het onderste deel van de westelijke gevel is verdeeld in twee delen en heeft vijf deuren, versierd met zuilen uit de Vierde Kruistocht. Het toont beeldhouwwerken en details geïnspireerd door Byzantijnse en islamitische stijlen. De reliëfs en mozaïeken vertellen het verhaal van de relikwieën van Sint Marcus die naar Venetië kwamen. Boven werden later prachtige gotische decoraties toegevoegd. Er is een gevleugelde leeuw van Sint Marcus in het midden en bogen met scènes uit de triomf van Christus.
De vergulde bronzen paarden, die deel uitmaken van de Quadriga van het Hippodroom, waren beroemde symbolen van de overwinning van Venetië op Byzantium en sierden de hoofdgevel halverwege de 13e eeuw. Deze gewaardeerde ruitersculpturen, de enige overgebleven beeldengroep uit de oudheid, werden in 1974 naar binnen verplaatst. Vandaag de dag sieren replica's het balkon boven het centrale portaal.
De zuidkant van het gebouw is versierd met kostbaar marmer en decoratieve details. Het heeft ingewikkelde ontwerpen in gotische stijl, samen met figuren die ideeën zoals deugden en binnengebrachte schatten voorstellen, zoals de bekende 'Zuilen van Akko'. Er is ook een speciaal porfieren hoofd, waarschijnlijk van Francesco Bussone da Carmagnola, dat bijdraagt aan de bijzondere kenmerken van de gevel.
De noordelijke gevel heeft een aediculae – een soort tempeltje – met beelden van de vier belangrijkste Latijnse doctoren van de kerk: Hiëronymus van Stridon, Augustinus van Hippo, Ambrosius van Milaan en paus Gregorius I. Deze gewichtige figuren brengen hulde aan hun belangrijke bijdragen en spirituele leiderschap. Boven hen zijn de lunetten bekroond met allegorische voorstellingen van de christelijke deugden Voorzichtigheid, Gematigdheid, Geloof en Liefdadigheid.
De zuidelijke ingang, aanvankelijk een entreehal en later omgevormd tot de grafkapel van kardinaal Giovanni Battista Zeno, werd tussen 1503 en 1515 gesloten en veel van de decoratie werd verplaatst of vernietigd. Het interieur van de ingangshal werd aangepast om plaats te bieden aan het grafmonument, wat leidde tot wijzigingen in het ontwerp en de esthetiek van de ruimte.
Meer info over de ingangen van de Basiliek van San MarcoDeze zuidelijke ingangshal is gewijd aan kardinaal Giovanni Battista Zeno en heeft een bronzen boogpoort uit het einde van de 5e eeuw, afkomstig uit Constantinopel, het huidige Istanbul. Mozaïeken op het gewelf beelden het leven van Sint Marcus uit en vertellen over het goddelijke recht van de kerk om de relikwieën van de heilige te bezitten.
In de pastorie, gereserveerd voor geestelijken, staat het hoogaltaar. Het ciborie erboven wordt ondersteund door ingewikkeld bewerkte zuilen en toont scènes uit het leven van Christus en de Heilige Maagd Maria. Het altaar zelf herbergt de kostbare relikwieën van Sint Marcus, gevat in een prachtig ensemble.
Deze ruimtes, gewijd aan de apostel Petrus en Clemens Romanus, tonen mozaïekgewelven die het leven van Sint Marcus en de historische verplaatsing van zijn relikwieën naar Venetië vertellen, waardoor een eeuwenoude voorstelling van deze belangrijke gebeurtenis wordt gegeven.
Elk altaar, versierd met mozaïeken en beeldhouwwerken, brengt hulde aan verschillende heiligen, zoals de Madonna Nicopeia en de relieken van het Heilig Kruis. De kapel van Isidorus van Sevilla, waar de relikwieën van de heilige worden bewaard, en de Mascoli-kapel uit 1430 dragen bij aan de architectonische pracht.
De doopkapel heeft mozaïeken die het leven van Johannes de Doper en de geboorte van Christus uitbeelden en wordt bekroond door een granieten altaar uit Tyrus waarvan wordt aangenomen dat het een historische betekenis heeft.
Deze ruimte werd gemaakt in 1486 en heeft prachtige kasten met scènes uit het leven van Sint Marcus en een gewelf versierd met mozaïeken die zijn ontworpen door Titiaan en profeten uit het Oude Testament voorstellen.
De architectuur van het Museo di San Marco is onlangs uitgebreid met het historische gebied naast de vestibule van de basiliek en de voormalige Sala dei Banchetti ('Banketzaal') van de doge.
Het biedt nu nieuwe ruimtes om artefacten tentoon te stellen, waaronder de beroemde Quadriga van San Marco en het altaarstuk van Paolo Veneziano uit het midden van de 14e eeuw dat de levensverhalen van de heilige illustreert. De inrichting van het museum benadrukt Perzische tapijten, liturgische gewaden, verluchte manuscripten, oude mozaïekfragmenten en wandtapijten met religieuze thema's.
Meer info over het Museo di San MarcoDe Campanile van Venetië, een imposant bouwwerk van ongeveer 99 meter hoog, is het prototype voor klokkentorens in de lagune. Oorspronkelijk gebouwd in de 12e eeuw op Romeinse funderingen, onderging het een belangrijke transformatie in het begin van de 16e eeuw, waarbij het een klokkentoren kreeg en een met koper bedekte spits bekroond door een draaiend platform met het beeld van de aartsengel Gabriël dat dienst deed als windwijzer.
Het werd verwoest in 1902 en zorgvuldig herbouwd in 1912. Het heeft een romaanse bakstenen omlijsting en biedt een prachtig uitzicht over Venetië en de lagune vanaf het balkon. De beroemde astronoom Galileo Galilei gebruikte deze toren als observatorium, wat bijdroeg aan zijn historische betekenis.
Meer inzicht in de Campanile van VenetiëDe Basiliek van San Marco is een mix van Byzantijnse, romaanse en gotische bouwstijlen en staat bekend om zijn Byzantijnse invloeden en ingewikkelde mozaïeken.
De architecten van de oorspronkelijke constructie zijn niet definitief bekend vanwege de lange evolutie. Het werd echter voornamelijk gemaakt door Byzantijnse en Venetiaanse ambachtslieden door de eeuwen heen.
De bekendheid van de Basiliek van San Marco komt voort uit de ongeëvenaarde Byzantijnse mozaïeken, ingewikkelde koepels en eclectische architectonische elementen, die de fusie van oosterse en westerse invloeden weerspiegelen.
Het ontwerp en de esthetiek van de Basiliek van San Marco werden geïnspireerd door de Byzantijnse architectuur, met name de Hagia Sophia in Constantinopel, het huidige Istanbul.
De Basiliek van San Marco in Venetië is ongeveer duizend jaar oud. De bouw begon in de 9e eeuw en hoewel de oorspronkelijke structuur in deze periode ontstond, vonden er in de loop van verschillende eeuwen renovaties en verbeteringen plaats, die uiteindelijk resulteerden in de huidige vorm van de basiliek in de 15e eeuw.
De Basiliek van San Marco is ongeveer 76,5 meter lang, 62,6 meter breed en de koepels zijn ongeveer 43 meter hoog.
De belangrijkste architectonische elementen van de Basiliek van San Marco zijn het Byzantijnse ontwerp, de vijf grote koepels, de ingewikkelde marmeren gevels, de prachtige mozaïeken die het interieur sieren, de bronzen paarden boven op de ingang en de indrukwekkende Campanile van Venetië.
Binnen kunnen bezoekers getuige zijn van de prachtige Byzantijnse mozaïeken met bijbelse scènes, religieuze relikwieën, ingewikkelde marmeren vloeren, de Pala d'Oro en verschillende kapellen versierd met religieuze kunstwerken.
De buitenkant heeft prachtige marmeren gevels versierd met zuilen, sierlijke portalen, ingewikkeld houtsnijwerk, decoratieve beeldhouwwerken en uitgebreide reliëfs die Byzantijnse en gotische invloeden weerspiegelen.